کم پیش میاد ک من ب شخصه زمانی طولانی رو پای تلویزیون بشینم و با توجه کامل دنبالش کنم.یا مثلا خیلی کم پیش میاد ک در فضاهای غیر حقیقی با کسی صحبت طولانی بکنم. ولی خب استثنا هم داره دیگه .اینا رو نگفتم ک در تاریخ ثبت کنم برنامه های تلویزیونی مورد علاقم رو یا اخرین نفری ک خیلی باهش حرف زدم ... اینا رو گفتم اینو بگم کم پیش میاد در دلم انتظار آدمی رو بکشم ولی این قضیه هم استثنا داره ... در این روزها حتی کوچکترین نمودهای خلقت هم داغ انتظار من رو تازه تر می کنه ... احتمالا هدفمندی خلقت از همین روزنه ها معنی خودش رو پیدا کرده.
۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۲۲:۱۵