ستاره ها نهفته
در آسمان ابری
دلم گرفته ای دوست
هوای گریه با من
ز من هر آن که او دور
چو دل به سینه نزدیک
به من هر آنکه نزدیک
از او جدا جدا من
نه بسته ام به کس دل
نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج
رها رها رها من
زمستان سال نود و هشت سواحل بی نام! قبل از بندر رستمی بوشهر