دفتر هذیان تب عشق

ای آرزوی اولین گام ِ رسیدنبر جاده‌های بی‌سرانجام ِ رسیدن کار جهان جز بر مدار آرزو نیستبا این همه دل‌های ناکام ِ رسیدن کی می‌شود روشن به رویت چشم من، کی؟وقتِ گل نی بود هنگام ِ رسیدن؟ دل در خیال رفتن و من فکر ماندناو پخته‌ی راه است و من خام ِ رسیدن بر خامی‌ام نام ِ تمامی می‌گذارمبر رخوت درماندگی نام ِ رسیدن هرچه دویدم جاده از من پیش‌تر بودپیچیده در راه است ابهام ِ رسیدن از آن کبوترهای بی‌پروا که رفتندیک مشت پر جا مانده بر بام ِ رسیدن ای کالِ دور از دسترس! ای شعر تازه!می‌چینمت اما به هنگام ِ رسیدنامین پور پ.ن : دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست تا ندانند حریفان که تو منظور منی