دکتر
امروز شنیدم که بزرگواری ازدواج رو به پازلی تشبیه کرده بود که طرفین باید اون رو تکمیل میکردند تا بتونه موفق باشه. پازلی که باید تکههای مختلفاش کاملاً شناخته بشوند و بهشون اشراف داشته باشیم تا بتونیم بسازیماش.
یه نکته این که یک موقع من از قبل این تکههارو بررسی میکنم و آگاه میشم بهشون و بعد شروع به چینش میکنم؛ یک موقع دیگه، در حین چیدن و ساخت پازل سعی میکنم که بفهمم چیبه چیه.
بنظرم نوع آموزههایی که ما دیدیم خیلی کم به حالت اول میپردازه و بیشتر ازدواجها حول حالت دوم شکل گرفته ولی بهر ترتیب باید هردوی حالات رو استفاده کرد.
جالب بود که میگفتند تقریباً ۷ سال طول میکشه تا این پازل تکمیل بشه و وقتی کامل شد میشه به پایداری و اصالت رابطه مطمئن بود.
پ.ن: این شنیده ها مال دکتر محمود سلطانی است که در قالب وویس خودشون توی یه کانال به اشتراک میذارند. و این پست هم به طبع اون وویسها ادامه خواد داشت.