دفتر هذیان تب عشق

یه روز قبل روز اول :از داخل نماز خانه، بین دو نماز، هنگام خواندن دعایی به جای تعقیبات عصر!!! ، صدای صحبت ها و خنده هایشان به گوش می رسد؛ حکما کنار آن درب انتهای نمازخانه نشسته اند!! روز اول: هنگام نماز داخل نمازخانه اند، چندنفری باهم روی سن نشسته اندو هر از چندی صدایشان را می شنوم، سخنرانی را حضور نداشتند ولی موقع مداحی که شد آنها هم شریک بودند. روز سوم: مشکی بر تن دارند، به زیر پیراهنشان پوشیده اند قطعا. ظهری که شد تعدادیشان وضو گرفتند و در صف های نماز بودند... از آن "روی سن" به صف های جلو امده اند، شاید بخاطر این که بیشتر در شور سینه زنی قرار گیرند. روز چهارم: این بار همه شان وضو دارند و در جای دیروزی نماز می خوانند !!!  سخنرانی را به دقت گوش می دهد و برای سینه زنی خود را به مرکز نمازخانه ، آن وسطها ... آن جلوها می رسانند ... به نظرم اوج محرم .. اوج تاثیر ... اوج این همه جنب و جوش  ... نه سخرانی فلانیه ... نه مداحی چنانی ... اوج کار همین توفیقی ست که شامل حال این دوستانه من شده ... خواسته و ناخواسته در جریان این قضیه قرار گرفتند و به واسطه اش نمازی خواندند ... وقتی به چشم تمام این صحنه ها رو دیدم، درک کردم این جمله رو : اسلام به محرم و صفر زنده است .پ.ن: بزرگی گویند که: هرکه را شناختم بخشیدم !تو چه می دونی اون چه جوری بزرگ شده ... کجا بوده .. با کی بوده که ازش ایراد می گیری ... تو چ می دونی من تو زندگی در چه چیزهایی غنی بودم و در چه چیز هایی کمبود داشتم ... در مورد اشتباه من و دیگران !!! تا وقتی کامل نشناختیمون !!! قضاوت نکن .. امیرخان !