دفتر هذیان تب عشق

خدایا ... ! تابستان که رفت حس خاصی نداشتم ... ! ولی الان که اب و هوای پاییزی امده تازه دارم حس میکنم تغییر را ... ! باد های متفاوت ... ! رنگ های متفاوت ... !نم نم باران ... ! سردی هوا ... ! و هزاراتن تغییر دیگر ... ! درخت انجیرمان برگ هایش خشک شده ... ! درخت آلبالو هنوز برگ هایش نریخته اند ولی زردی را می بینم در ان ها ... ! از ان حیاط سبز تنها بخشی اش سبز است ... ! نمی گویم بی رو ح شده نه ... ! ولی آن شور نشاط تابستان و بهار را هم ندارد ... !  دیگر برای بوی یاس در حیاط نمی شینم ... ! دیگر انجیر رسیده نمی بینم ... دیگر البالو ی قرمز نمی چینم ...اما هرگاه از پنجره ی اتاقم به حیاط نگاه می کنم ، یاد ان قسمت از دعایت می افتم که درخواست می کنیم آسانی را بعد از سختی .... ! تو به طبیعتت این  ویژگی را داده ای و به ما ندهی ؟! اصلا امکان دارد ؟!  همین باعث می شود امیدوار شوم ... برای هر موضوعی صبر را کنار تلاش بگذارم  تا وقت یسر برسد ... ! چه موضوعات درسی .... و چه موضوعات اجتماعی ... ! در این دعایت از علمی که سود نداشته باشد حرف می زند ... حس می کنم باید برای نرسیدن به این جمله کار های زیادی انجام دهم ...  اما فقط یک حس است ... !  دعایی که اشک مرا زیاد دیده است : اللهم انى اعوذ بک من نفس لا تشبع و من قلب لا یخشع و من علم لا ینفع و من صلوة لا ترفع و من دعاء لا یسمع اللهم انى اسئلک الیسر بعد العسر و الفرج بعد الکرب والرخاء بعد الشدة اللهم ما بنا من نعمة فمنک لا اله الا انت استغفرک و اتوب الیک ...خدایا پناه به تو مى برم از نفسى که از دنیا سیرى ندارد و از قلبى که خاشع نباشد و از علمى که نفع نبخشد و از نمازى که بالا نرود و از دعایى که به اجابت نرسد. خداوندا از تو مى طلبم آسانى حال را بعد از عسرت ، و گشایش پس از رنج و مشقت ، و فراوانى نعمت پس از سختى و شدت . اى خداى من ، هر نعمتى که ما بندگان را است هم از جانب تو مى باشد، خدایى غیر از تو نیست ، از تو آمرزش مى طلبم و به سوى تو از گناه باز مى گردم ...